تاول دیابت
تاول دیابت یا بلوزیس دیابتیکروم عارضه ای است که مبتلایان به دیابت آن را تجربه می کنند. در این مطلب تصمیم داریم در رابطه با این بیماری پوستی و همچنین دلایل بروز و راههای پیشگیری از ابتلا به آن را بررسی کنیم.
تاول دیابتی چیست؟
تاول دیابتی همانطور که از عنوان آن مشخص است یک نوع بیماری پوستی می باشد که افراد دیابتی را درگیر می کند. بنابراین آن دسته از افرادی که به دیابت مبتلا هستند زمانی که روی پوست خود مخصوصاً انگشتان و کف پای تاول هایی که اغلب بدون درد هستند را مشاهده کنند، به احتمال زیاد دچار تاول دیابت شده اند. گاهی اوقات ممکن است برخی از افراد هیچ اطلاعی از ابتلای خود به بیماری دیابت نداشته باشند و از طریق ابتلا به تاول پوستی متوجه این مشکل خود شوند. بنابراین می توان گفت که تاول دیابت یکی از نشانه ابتلا به دیابت نیز می باشد.
در اکثر موارد تاول ها بون هیچ عارضه ای و حتی به صورت خود به خود درمان می شوند. البته ناگفته نماند که این عارضه نادر بوده و درصد کمی از افراد دیابتی ممکن است آن را تجربه کنند. همچنین احتمال ابتلای مردان به تاول دیابت در مقایسه با زنان دو برابر است.
تاول های دیابتی معمولاً مشابه تاول هایی هستند که در هنگام سوختگی روی پوست ایجاد می شوند. منتهی این نوع از تاول با هیچ کدام از عوارض تاول های سوختگی به همراه نیست. البته تاول های دیابتی در اکثر موارد دسته ای بوده و به صورت خوشه ای نمایان می شوند و برخلاف تاول سوختگی به شکل یک ضایعه منفرد خود را نشان نمی دهند. همچنین تاول ها حاوی یک مایع استریل شفافی هستند که مایع مانع از تورم، قرمزی و خارش در آن ها می شود.
درمان تاول دیابت
همانطور که عنوان شد در اکثر موارد تاول دیابتی بدون درد است و بیمار را چندان اذیت نمی کند .اما این دلیل نمی شود که مبتلایان نسبت به درمان زخم ها بی تفاوت باشند. زیرا عدم توجه به زخم و اقدام نکردن به موقع برای درمان آن همواره خطر عفونت را برای بیمار در پی دارد.
به همین به محض مشاهده هر گونه تاول روی پوست باید به یک پزشک متخصص پوست خوب مراجعه کرد. البته در اکثر موارد بدون مداخله پزشک نیز معمولاً طی ۲ الی ۵ هفته زخم خود به خود خوب می شود. بنابراین اگر از زمان بروز تاول حداکثر ۵ هفته بگذرد و تاول بهبود پیدا نکند، احتمال زخم عفونی شده و بیمار باید حتماً به پزشک مراجعه کند. متاسفانه برخی از افراد پس مشاهده تاول روی پوست خود آن را سوراخ می کنند.
همانطور که عنوان شد مایه درون تاول دیابت، یک مایع استریل است و از این رو نقش موثری برای درمان و پیشگیری از عفونت زخم دارد. به همین دلیل یکی از مهم ترین عوارض سوراخ کردن تاول دیابت عفونت است. بنابراین باید به منظور جلوگیری از عفونت زخم از سوراخ کردن آن به صورت جدی خودداری کرد.
حتی در مواقعی که ضایع بزرگ باشد نیز انجام چنین اقدامی تحت هیچ شرایطی پیشنهاد نمی شود. سوراخ کردن تاول خارج کردن مایع درون آن فقط در زمانی که تاول بزرگ باشد آن هم تحت نظر پزشک و به واسطه ابزارهای استریل شده پزشکی، قابل انجام است. در چنین مواردی پزشک مایه داخل تاول را به نحوی خالی می کند که پوست روی تاول به صورت دست نخورده زخم را پوشش دهد و احتمال عفونت در آن را کم کند.
خوشبختانه در حال حاضر انواع پماد آنتی بیوتیک و کرم مناسب برای این عارضه وجود دارد که بیماران می توانند تحت نظر پزشک برای بهبود شرایط خود از آنها استفاده کنند حتی در مواقعی که لازم باشد زخم دیابت با پانسمان مناسب بانداژ می شود.
در برخی موارد ممکن است زخم با خارش شدید به همراه باشد در چنین مواردی برای جلوگیری از اذیت بیمار پزشک یک کرم استروئیدی برای او تجویز می کند. در کنار همه درمان های عنوان شده مهم ترین و اصلی ترین درمان زخم دیابت کنترل قند خون است. زیرا اگر قند خون کنترل نشود بیمار بیشتر در معرض بروز این تاول ها قرارخواهد گرفت. همچنین بالا رفتن قند خون سیستم دفاعی بدن بیمار را تحت تاثیر قرار داده و همین عامل شرایط را برای بهبود زخم تا حدود زیادی سخت می کند.
علت بروز تاول دیابتی
متاسفانه با همه تحقیقاتی که در رابطه با علت بروز تاول دیابتی صورت گرفته تاکنون دلیل قانع کننده ای برای بروز این عارضه در افراد دیابتی به دست نیامده است. البته گاهی اوقات قرار گرفتن در شرایط نامساعد نظیر پوشیدن کفش های تنگ و نامناسب نیز زمینه را برای بروز تاول دیابت مساعد تر می کند.
یکی دیگر از مواردی که در بروز تاول دیابت نقش دارد عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس است. البته ناگفته نماند که عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس بیشتر زمانی بیمار را تهدید می کند که قند خون او کنترل نشود. همچنین آن دسته از افرادی که به نروپاتی دیابتی مبتلا هستند نسبت به دیگر موارد بیشتر در معرض ابتلا به زخم دیابتی قرار دارند. نروپاتی دیابتی عصب را تحت تاثیر قرار داده و حساسیت فرد را نسبت به درد کاهش می دهد.
چگونه باید از بروز تاول دیابتی جلوگیری کرد؟
به طور کلی افراد دیابتی در مقایسه با افراد عادی شرایط خاص تری دارند و همواره باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشند. زیرا این دسته از افراد بدن ضعیف تری دارند و همواره مقاومت بدن آنها در برابر بیماری های مختلف کمتر است.
پس آن دسته از افرادی که نروپاتی دارند باید بیشتر مراقب پوست خود باشند زیرا در این موارد معمولاً تاول دیابتی بدون درد بوده و بیمار در بیشتر موارد متوجه بروز آن نمی شود. پس این موارد بیشتر در معرض عفونت های ثانویه تاول دیابت هستند. مهمترین اقداماتی که به افراد دیابتی کمک می کند کمتر در معرض تاول دیابت قرار بگیرند شامل موارد زیر است.
- هر روز به طور کامل پاهای خود را مورد بررسی قرار دهند
- از پوشیدن کفش بدون جوراب خودداری کنند
- کفش راحت پوشیده و از پوشیدن کفش های تنگ خودداری کنند
- هنگام استفاده از ابزارهایی نظیر قیچی و موارد مشابه که منجر به ایجاد تاول روی دست می شوند، دستکش بپوشند
- هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید کرم ضد آفتاب استفاده کرده و از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خودداری کنند
برای درمان تاول چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
همانطور که در مطالب قبلی نیز به این نکته اشاره شد معمولا تاول دیابتی ۲ الی ۵ هفته پس از بروز به صورت خود به خود خوب می شود. اما بهتر است بیمار به محض مشاهده چنین عارضه ای به پزشک مراجعه کند.زیرا پزشک با توجه به تجربه و تخصص خود پس از بررسی زخم بهترین شیوه درمان را برای بهبود هرچه بهتر زخم برای بیمار تجویز خواهد کرد. همچنین در چنین شرایطی بیمار کمتر در معرض عفونت های ثانویه قرار خواهد گرفت. البته در مواردی که زخم با عوارض زیر به همراه باشد باید بیمار بلافاصله به پزشک مراجعه کند و درمان را به تاخیر نیندازد.
- تب
- درد
- ورم
- قرمزی اطراف تاول
- ساطع گرم و از ناحیه زخم.
